آش دوغ از غذاهای سنتی اردبیل است که از دوغ تهیه می شود اما امروزه با ماست نیز تهیه می کنند که تا حدودی سفت می شود. اما در واقع آش دوغ سنتی، بسیار آبکی است و خوردن آن با سیر له شده و نان بربری اردبیل بسیار خوشمزه و لذت بخش است.
مواد لازم
تخم مرغ
۱ عدد
برنج
۱/۳ فنجان
رشته
۱ فنجان
دوغ
۲ کیلوگرم
نخود
۱/۳ فنجان
عدس
۱/۲ فنجان
اسفناج و گشنیز خرد شده
۱ فنجان
نمک
به میزان لازم
دستور تهیه:
نخود و عدس را از قبل خیس کنید و سپس به صورت جداگانه بپزید.
تخم مرغ را در کاسه کوچکی شکسته و با چنگال هم بزنید تا زرده و سفیده کاملا یکدست شوند.
دوغ را در قابلمه مورد نظر ریخته و تخم مرغ را به آن اضافه کنید و هم بزنید. سپس قابلمه را روی حرارت قرار دهید و مرتب هم بزنید تا دوغ به جوش آید.
برنج و سبزی خرد شده را به قابلمه اضافه کرده و اجازه دهید بپزند.
پس از اینکه برنج کاملا پخت، عدس و نخود و رشته را اضافه کرده و نمک آش را میزان کنید.
پس از اینکه رشته پخت و آش جا افتاد، آش را در ظرف سرو بکشید و با پیاز داغ، نعنا داغ و سیر داغ تزیین کنید.
نکات مهم
مراقب باشید آبی که برای پختن عدس در ابتدا استفاده می‌کنید، زیاد نباشد. در غیر این صورت با افزودن دوغ در مرحله بعد، آش شل و آبکی می‌شود.
اگر آش خیلی شل بود به جای دوغ از ماست زده شده استفاده کنید.
هنگام ریختن اسفناج در قابلمه، درب قابلمه را باز بگذارید تا رنگ اسفناج تیره نشود.
در افزودن نمک به آش رشته دوغ احتیاط کنید، چون هم رشته و هم دوغ شور هستند و مقداری نمک دارند؛ بنابراین ابتدا آش را بچشید و در صورت نیاز نمک کافی اضافه کنید.
افزودن تخم مرغ به دوغ باعث می‌شود، دوغ در اثر حرارت نبرد.
با داشتن راهنما؛ از جاذبه های گردشگری، بیشتر لذت ببرید.
تولید بهترین گلیم اردبیل به منظورفروش و ارائه آن به تمام نقاط ایران در کارگاه های تولیدی این شهر صورت می گیرد. تولید بهترین گلیم اردبیل با استفاده از رنگ های زیبا و طرح های باستانی و سنتی صورت می گیرد. این گلیم کاربردهای زیادی در زمینه رومبلی، رو پشتی و تودوزی اتومبیل دارد. علاوه بر آن این گلیم جزء ارزان ترین گلیم ها می باشد. فروش این گلیم در اکثر نقاط انجام می گیرد. با وجود مشتریان زیاد، تولید بهترین گلیم اردبیل یکی از صنایع دستی پر رونق این منطقه را تشکیل می دهد. این گلیم قابلیت صادرات به کشورهای دیگر را دارا می باشد.
جدیدترین طرح گلیم اردبیل کدام است؟ آیا از تنوع رنگ و نقش این گلیم های زیبا در بازار یا گالری های اینترنتی دیدن کرده اید؟ قیمت گلیم اردبیل در بازار چقدر است؟ گلیم های اردبیل از گلیم های معروف و بسیار زیبا در بازار می باشد که بیشتر از نقش های هندسی در بافت گلیم استفاده می کنند. این گلیم های زیبا عمدتا از رنگ های شاد و زنده با الیاف طبیعی از پشم های الوان و گاه ابریشم بافته می شوند و به دلیل نوع بافت، طرح های سنتی و قیمت مناسب تری نسبت به قالی علاقمندان بسیاری دارند.
ودود مؤذن(زاده ۱۳۳۹ خورشیدی) نقاش، خواننده و نوازنده و پیکرتراش ایرانی است. ودود مؤذن برادرزاده رحیم و فرزند سلیم موذن‌زاده اردبیلی به سال قرار ۱۳۳۹ در شهر اردبیل در خانواده‌ای مذهبی زاده‌شد. به لحاظ موروثی بودن صدای خوش در خانواده مؤذن‌زاده اردبیلی وی نیز از این موهبت بهره‌مند شد و از کودکی به فراگیری موسیقی مقامی در خانواده خود پرداخت.او در دو زمینه موسیقی ایرانی و موسیقی آذری فعالیت‌های چشمگیری دارد به‌طوری‌که در سال ۵۸ موسیقی ایرانی را نزد استادان (مرحوم ملت‌پرست، شاملو، آشتیانی) شروع کرده و از سال ۵۹ در چاووش به محضر استاد ناصح‌پور راه یافت و از محضر او بهره برد.
هم‌زمان نزد استاد مظهری به فراگیری نواختن تار پرداخت و از سال ۶۵ به فراگیری علمی و آکادمیک موسیقی آذری پرداخت و از محضر استاد آغاخان عبدالله‌یف بهره‌مند شد و راه و روش وی را ادامه داد. وی در نتیجه مجالست و آشنایی با استادان بزرگ موسیقی آذربایجان همانند حاجی‌بابا حسین‌اف، یعقوب احمداف، رامیز قلی‌اف، عارف بابایف و سایر هنرمندان بزرگ آذربایجان موفق به اجرای شیوه‌های مختلف موسیقی مقامی آذربایجان شد و توانست آثار به یاد ماندنی را از خود به جای بگذارد تا حدی که رادیو دولتی آذربایجان (باکو) وی را سرآمد خوانندگان مقامی ایران قلمداد کرد. او به همراه استاد بزرگ کمانچه هابیل علی‌اف به اجرای کنسرت‌های متعددی در نقاط مختلف ایران پرداخت. ودود مؤذن ضمن تحقیق گسترده در موسیقی عاشیقی به فراگیری نواختن ساز قوپوز نزد استاد حیدری پرداخته‌است. وی از سال ۶۹ در واحد موسیقی صدا و سیما همکاری خود را آغاز کرده و در این مدت سرودهای مختلفی را اجرا و ضبط نموده‌است. ایشان از سال ۷۲ با ارکستر بزرگ نظامی دانشگاه نظام به عنوان تک‌نواز همکاری داشته و در جشنواره‌های مختلفی به اجرای برنامه پرداخته‌است. همچنین با تشکیل گروه سهند در مرکز سرود و آهنگ‌های انقلابی تالار وحدت از سال ۶۸ تا ۷۶ موفق به اجرای کنسرت‌هایی در نقاط مختلف ایران و خارج از کشور شد و از سال ۱۳۷۶ نیز با تشکیل گروه آراز به عنوان خواننده به فعالیت خود ادامه داده و توانست آثار ماندگاری را بخصوص در خارج از کشور اجرا نماید؛ ولی فعالیت‌های هنری او به موسیقی ختم نمی‌شود. در زمینه نقاشی از نقاشان بازاری کشور هستند. تا به حال ۴ مجلد از نمونه آثار ایشان به چاپ رسیده‌است.
علی دایی(زاده ۱۳۴۸ خورشیدی-شهر اردبیل) سرمربی فوتبال کنونی، بازیکن فوتبال بازنشسته، تجارت‌پیشه و کارآفرین ایرانی است.او موسس و مدیر عامل شرکت پوشاک ورزشی دایی است. دایی بهترین گلزن تیم ملی و یکی از بهترین مهاجمان تاریخ جام ملت‌های آسیا به شمار می‌رود، که در دوران حرفه‌ای فوتبال خود با زدن ۱۰۹ گل در ۱۴۹ بازی ملی، رکورد بیشترین گلِ زده در بازی‌های ملی فوتبال مردان جهان را به‌دست آورد. علی دایی، فوتبال خود را از استقلال اردبیل آغاز کرد. او پس از قبولی در دانشگاه صنعتی شریف و اقامت در تهران، به تیم تاکسیرانی تهران پیوست. دایی پس از آن، چهار سال در تیم بانک تجارت در مسابقات لیگ تهران به میدان رفت و از آنجا بود که مورد توجه مربیان وقت تیم‌های فوتبال قرار گرفت و برای اولین بار به تیم ملی دعوت شد.
دایی بعدها به پیروزی تهران پیوست و پس از این تیم به اروپا رفت و به همراه کریم باقری به آرمینیا بیله‌فلد پیوست. مقصد بعدی او بایرن مونیخ آلمان بود. حضور دایی در بایرن مونیخ آلمان از نقطه‌های اوج دوران او بود زیرا پیش از آن حضور بازیکنی ایرانی در باشگاه در سطح بایرن مونیخ سابقه نداشت. دایی به همراه بایرن مونیخ تا فینال جام باشگاه‌های اروپا رفت و نهایتا مدال نقره‌ی آن بازی‌ها را به دست آورد. گرچه دایی در بازی فینال به میدان نیامد. او سپس به هرتا برلین آلمان پیوست و با پوشیدن پیراهن ۹ از اصلی‌ترین بازیکنان این تیم بود. دایی با هرتا برلین هم در جام باشگاه‌های اروپا بازی کرد و دو بار دروازه‌ی چلسی و یکبار دروازه‌ی آث میلان را گشود. حضور موفق علی دائی در باشگاه های اروپایی راه را برای بسیاری از بازیکنان آسیایی از جمله هیده توشی ناکاتا و مهدی مهدوی کیا گشود. علی دایی در سالهای پایانی بازی های خود همواره بازیکن اصلی تیم ملی ایران و کاپیتان این تیم بوده است. او بیشترین بازی ملی و بیشترین گل زده‌ی تاریخ تیم ملی را دارد (گل‌های زده‌ی او در میان تمام تیم‌های جهان نیز اول است).
در سال ۱۳۹۶ در پی زلزله شدید کرمانشاه ، علی دایی از اهالی زلزله زده کرمانشاه بازدید کرد و جهت کمک به زلزله زدگان دست به کار شد و با کمک مردم تا ۶ میلیارد تومان جمع آوری کرد که صرف ساخت شهرک مسکونی در سرپل ذهاب برای زلزله زدگان شد.
به گزارش خبرگزاری موج، علی‌دایی با انتشار پستی در اینستاگرام ، گزارشی در خصوص خانه‌های ساخته شده درسر پل ذهاب ارائه کرد. علی دایی که پس از وقوع زلزله کرمانشاه از پیشگامان جمع آوری کمک برای ساخت و بازسازی خانه‌های مردمان این منطقه بود با انتشار پستی اینستاگرامی تصویری از خانه‌های ساخته شده در روستای مله رولان سر پل ذهاب منتشر کرد.
پسران شیخ کریم مؤذن زاده اردبیلی(زاده ۱۲۷۳ شمسی – درگذشته ۱۳۲۹ خورشیدی)، اذانی را که پدرشان در آواز بیات ترک ساخته بود، می‌خواندند. اما بیشتر از همه رحیم موذن‌زاده آن را می‌خواند به خصوص که بعد از مرگ پدر، او به جای شیخ کریم مؤذن مسجد امام شد. ودود موذن‌زاده فرزند سلیم موذن‌زاده اردبیلی، سومین نسل از این خانواده‌است که این اذان را می‌خواند.
آن‌ها همه صدای خوبی دارند و راه شیخ کریم را دنبال کرده‌اند. ودود موذن‌زاده دربارهٔ ساخت این اذان می‌گوید: پدربزرگم شیخ کریم، مؤذن، مداح و تعزیه‌خوان بود اما موسیقی ایرانی را به خوبی می‌شناخت. آن دوره بیشتر مداحان و تعزیه‌خوان‌ها به خصوص آذری‌ها، موسیقی دستگاهی را می‌شناختند. مکتب‌خانه‌هایی بود که مداحان آنجا دوره می‌دیدند، البته نه به اندازه یک موسیقی‌دان بلکه تا اندازه‌ای که موسیقی اصیل و دستگاه‌های معروف آن را بشناسند و بتوانند اجرا کنند. شیخ کریم در جوانی اذان را بر اساس آواز بیات ترک می‌خواند. اذانی که شیخ کریم موذن‌زاده در مسجد امام بازار تهران اجرا کرد، آنقدر مورد توجه قرار می‌گرفت که رادیو آن را ضبط کرد.
این اذان به گفته خانواده شیخ کریم اولین اذانی است که از رادیو پخش شده‌است. ودود موذن‌زاده ماجرای ضبط رادیویی اذان را این‌گونه تعریف می‌کند: پدرم می‌گوید سال هزار و سیصد و بیست و دو این اذان ضبط و از رادیو پخش شد تا سال سی و هفت هم پخش می‌شد. اما از آن به بعد، اذان پسر بزرگ شیخ کریم یعنی رحیم موذن‌زاده پخش شد. او پس از پدر در مسجد امام اذان می‌گفت. بعد هم در حوزه علمیه قم درس خواند و منبرخوان مسجد امام شد. سال‌ها آنجا منبر می‌گفت و بعد از منبرها به مناسبت‌هایی می‌خواند. قبل از اینکه شیخ کریم اذانی را در موسیقی آواز بیات ترک بخواند، تمام اذان‌ها عربی بود. او کار دشواری را به سرانجام رساند چرا که گنجاندن اذان در دستگاه‌های آذربایجانی، کار آسانی نیست. بعد از او هم تلاش‌های زیادی برای خواندن اذان‌های مشابه شد، اما هیچ‌کدام با موفقیت همراه نبود. اذان موذن‌زاده‌ها تنها اذان در دستگاه‌های موسیقی آذربایجانی است.
استاد بابا صفری (۱۲۹۹ خورشیدی دراردبیل-۱۳۸۲) مولف و تاریخ‌نگار ایرانی بود. کتاب اردبیل در گذرگاه تاریخ از اوست.
در سال ۱۲۹۹ خورشیدی در شهر اردبیل به دنیاآمد. تحصیلات ابتدایی و دوره اول دبیرستان را در زادگاه خود اردبیل و دوره دوم را در تبریز گذراند. تحصیلات عالی ایشان دررشته قضایی در دانشکده حقوق و در رشته فلسفه و روانشناسی و علوم تربیتی در دانشسرای عالی تهران صورت پذیرفت و دوره کارشناسی ارشد علوم اداری را در شعبه دانشگاه کالیفرنیای آمریکا در دانشگاه تهران طی کرد.
تالیفات ایشان عبارتند از:
۱- شانزده جلد کتاب تاریخ و جفرافیا و علوم اجتماعی جهت تدریس در کلاسهای دبیرستان‌ها به همراهی سه تن از دبیران تهران ۲- کتاب یک قرن تقویم تطبیقی مشتمل بر تطبیق روزها، ماه‌ها و سالهای شمسی و قمری و میلادی از سال ۱۲۵۵ الی ۱۳۵۵ خورشیدی ۳- سه جلد کتاب تاریخ اردبیل با عنوان «اردبیل در گذرگاه تاریخ» که در محافل علمی به عنوان کتاب مرجع برای اردبیل شناخته شده‌است. ۴- یک جلد کتاب جغرافیای ممالک اسلامی، که به انگلیسی ترجمه و در سطح بین‌المللی منتشر و مورد استفاده قرار گرفت. ۵- کتاب چاپ نشده‌ای تحت عنوان «دشتی و رشدی» در نقد کتاب «بیست و سه سال» علی دشتی ۶- جلد چهارم کتاب اردبیل در گذرگاه تاریخ که هنوز موجبات چاپ آن فراهم نگردیده‌است. ۷- کتاب «کتابی با مفاهیم ظاهر ایات قرآن مجید» که چاپ اول آن در اروپا و چاپ دوم آن در اردبیل منتشر گردید.
اردبیل کهن شهر تاریخی ایران یادگارهای بسیاری از گذشته ی بشری را در دل خود جای داده است. یکی از بناهای تاریخی اردبیل که شهرتی زبانزد دارد، بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی است. این بقعه بی نظیر از جمله آثار تاریخی باقی مانده از دوران صفوی می باشد که در حال حاضر در شمار آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بقعه شیخ صفی به عنوان یکی پرطرفدار ترین آثار تاریخی، گواه تاریخ گذشته ایران برای علاقه‌مندان به تاریخ ایران است.
بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی
بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی در خیابان شیخ صفی و در میدان عالی قاپو اردبیل واقع شده است. شهرت کنونی بقعه شیخ صفی الدین علاوه بر بافت بی نظیر آن، به خود شیخ صفی نیز برمی گردد. شیخ صفی یکی از بزرگان صفویه است که در سال ۳۷۵ در سن ۸۵ سالگی از دنیا رفت. بنا بر وصیت شیخ صفی محل دفن او خانقاه اش شد. شیخ صفی فرد مورد اعتماد و قابلی بود؛ به همین دلیل شاه طهماسب اول تصمیم به گسترش مقبره او نمود. در راستای توسعه مقبره شیخ صفی الدین، بنا به دستور شاه طهماسب هفت بخش به بقعه اضافه شد که مقصود از آن هفت مرحله عرفان بود.
البته توسعه آرامگاه به اقدامات شاه طهماسب محدود نشد و در دوران شاه های دیگر تغییرات بسیاری در مقبره ایجاد شد. بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی علاوه بر اینکه نمایش گر اصول اساسی عرفان است، به عنوان بنایی هنری و بی نظیر شناخته شده که امروزه ارزش بسیار بالایی در میان بنای های مشابه دارد. علاوه بر بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی، آرامگاه شاه اسماعیل اول و بسیاری دیگر از شاهان صفوی و سرداران جنگ چالدران و شروان در این بقعه جای دارد.
قسمت های مختلف بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی
بقعه مذکور بنایی عظیم و باشکوه است که دارای بخش های مختلفی است. از مهم ترین قسمت های قابل ذکر این مجموعه نفیس می توان به سر در ورودی، حیاط، راه رو میانی، قربانگاه (چله خانه جدید)، سردر عباسی (مدخل صحن اصلی)، صحن اصلی (حیاط داخلی)، دارالحدیث (طاق معمولی)، جنت سرا و … اشاره نمود. که در ادامه به ذکر جزئیاتی در خصوص هر کدام از آن‌ها پرداخته می شود.
سر در ورودی
قسمت شرقی میدان عالی قاپو محل قرار گیری سر در ورودی بقعه شیخ صفی الدین است که در چوبی آن به سمت حیاط باز می شود. سر در اصلی بقعه در دوران شاه عباس دوم و به دست یوسف شاه بن ملک صفیا ساخته شده است. کاشی‌کاری های این سردر توسط اسماعیل بن نقاش اردبیلی صورت گرفته است. اما متاسفانه هم اکنون اثری از این شاهکار تاریخی وجود ندارد؛ زیرا در سال ۱۳۲۱ شمسی به طور کلی برداشته شده است.
حیاط بزرگ
بین در ورودی و قسمت اصلی بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی حیاط مستطیلی شکلی به ابعاد ۲۶ در ۹۳ متر قرار دارد. در داخل حیاط حوض سنگی قرار دارد که از دوران صفوی به جای مانده است.
راهرو میانی (صحن کوچک)
در قسمت شرقی حیاط بزرگ سردر کوچکی وجود دارد که به راهرویی با ابعاد ۵ در ۱۴ متر باز می شود. این رهرو در قسمت جنوبی این راهرو دری به منظور ورود به چله خانه قرار داده شده است. دیوارها و طاق های راهرو داری طاق هایی جذاب و گچبری های بی نظیری است که بر زیبایی آنجا افزوده است.
چله خانه (قربانگاه)
یکی از قسمت های بسیار قدیمی بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی قربانگاه است. چله خانه حیاطی مربع شکل دارد. در قسمت غربی چله خانه حجره ای وجود دارد که سقف آن فرو ریخته است. با دقت در آن به نظر می رسد که چله خانه در گذشته دو طبقه بوده است. چله خانه در گذشته بخشی از خانقاه شیخ صفی بوده است که در آن آیین های مختلفی همچون چله نشینی و بیتوته دراویش صورت می گرفته. اما وجه تسمیه چله خانه به قربانگاه به این دلیل است که این محل پس از دوره ی صفویه به صورت قربانگاه درآمده بود.
صحن اصلی
صحن اصلی یا حیاط قندیل محوطه ای مستطیل شکل است که با سنگ هایی صاف به صورت سنگ فرش منقش شده است و در مرکز ثقل آن حوض سنگی با شکلی خاص تعبیه شده است. حوض مذکور حالت گلبرک کم عمقی است که ۱۲ تَرک به نشانه دوازده فرقه قزلباش ها و یا دوازده معصوم دارد.
جنت سرا
جنت سرا از دیگر قسمت های بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی است که ساختمانی گنبدی شکل و هشت ضلعی است. در قسمت های شرقی و شمالی جنت سرا درهای مختلفی برای دسترسی به سایر قسمت ها تعبیه شده است. گفته شده است که جنت سرا در دوران شیخ صفی الدین بدون سقف بوده است و پس از آنکه شیخ عباس برخی از کتاب‌ها و اشیای گران قیمت خود را به آن جا اهدا کرد جنت سرا حالت کتابخانه به خود گرفت. سقفی که در دوره قاجار بر بنای جنت سرا کشیده شده بود در چند دهه پیش از بین رفت. با این حال به جای آن در سال های اخیر گنبدی آجری بر روی آن ساخته شده است.
دارالحدیث (طاق متولی)
دارالحدیث بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی با کاشی کاری ها معرق منقش شده است و در پیشانی آن احادیثی از پیامبر اکرم (ص) حک شده است. در قسمت ایوان و اتاق های موجود در آن مقبره ی برخی از بزرگان صفوی قرار گرفته است. دارالحدیث در دوره صفوی به منظور برگزاری جلسات درس شکل گرفته بود.
قندیل خانه
قندیل خانه جزء بناهای الحاقی بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی محسوب می شود که به احتمال زیاد در دوران شاه طهماسب اول به بقعه اضافه شده است. در قندیل خانه فرمانی از شاه طهماسب اول بر روی سنگ مرمر با خط نستعلیق حک شده است که محتوای آن بر ضرورت اجتناب اردبیلی ها از گناه و رعایت حرمت بقعه و چگونگی اجرای آداب زیارت تاکید شده است.
در قسمت ورودی قندیل خانه طاق بلندی وجود دارد که به صورت کلی کاشی کاری شده و کتیبه های مختلف و زیبایی در آن قرار گرفته است. طاق های قندیل خانه دارای طاق های چهار مرکزی هستند که به دو ستون باریک مرمر تکیه کرده اند. همچنین قسمتی از قندیل خانه به دارالحفظ معروف است که محل خواندن نماز و قرائت و تفسیر قرآن بوده است.
از جالب ترین نکات قابل بیان در خصوص قندیل خانه بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی این ست که به دستور شاه طهماسب فردی به نام کاشانی فرشی با ۳۳ میلیون گره برای قندیل خانه بافت. بعد از گشودن فرش بر محیط قندیل خانه نقش فرش را بر سقف گهواره های قندیل خانه به صورت مطلا تصویر سازی کردند. فرش مشهور قندیل خانه متاسفانه در دوره قاجار از اردبیل خارج شده و امروزه در موزه ویکتوریا لندن نگه داری می شود.
چینی خانه
یکی دیگر از جذاب ترین قسمت های بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی چینی خانه است. احداث چینی خانه احتمالا به زمان قبل از ساخت جنت سرا و قندیل خانه برمی گردد. چینی خانه در زمان شاه عباس محل نگه داری چینی های سلطنتی و اشیای گران قیمت بوده است.
از جمله چینی های مشهور که در چینی خانه نگه داری می شد مشهور به می نگ و سلادون بود که توسط صنعتگران ماهر چینی و با دستور شاه عباس اول ساخته شده است. قسمتی از اشیا نفیسی که در چینی خانه نگه داری می شد در زمان لشکر کشی های شاه طهماسب و نادرشاه از ایران خارج شد و به روسیه منتقل شد. اما در حال حاضر در محل چینی خانه موزه ای افتتاح شده است که برخی از آن چینی ها به نمایش گذاشته شده است.
آرامگاه شاه اسماعیل
آرامگاه شاه اسماعیل یکی از جذاب ترین قسمت های بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی است. دیوارهای آرامگاه با کاشی کاری زیبا به رنگ آبی لاجوردی منقش شده است و سقف آن توسط هنرمندان چیره دست نقاشی شده و روی نقاشی ها با آب طلا تزیین شده است. بالای سر شاه اسماعیل صندوق چوبی منقشی قرار دارد که هدیه همایون شاه گورگانی به شاه است که صندوقی بسیار زیبا و دیدنی است.
شهید گاه
شهید گاه به گورستان عمومی بقعه شیخ صفی الدین نیز معروف است که پس از غلبه شاه اسماعیل اول در جنگ های شیروان، اجساد بسیاری از فرماندهان و سرداران در این مکان دفن شده است.
سخن پایانی
بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی به عنوان یکی از آثار بی نظیر تاریخ ایران محسوب می شود. اگر دوست دار تاریخ و پی بردن به اتفاقات جالب قرن های پیش ایران هستید، با حضور در بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی به راحتی می توانید نظاره گر بخشی از تاریخ کهن سرزمین خود باشید.
بقعه شیخ صفی علاوه بر این که گواه تاریخ ایران است بیانگر سبک هنر و معماری فوق العاده ایران نیز می باشد. هنری که تاریخ بیانگر آن باشد نشان از اصالت فرهنگ ایرانی است که امروزه شهرت جهانی به خود گرفته است. علاوه بر موارد ذکر شده در بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی قسمت های بی نظیر دیگری هم جود دارد که دیدن و مطالعه در مورد آنان ارزشمند است.
