عجایب هفتگانه باستان؛ آشنایی با عجایب هفتگانه ی دوران باستان

مفهوم عجایب هفتگانه باستان جهان به قرن پنجم قبل از میلاد بر می گردد. زمانی که هرودوت، مورخ یونانی، به دستاوردهای شگفت انگیز هنر و معماری خلق شده توسط ایرانیان و یونانیان پرداخت. با این حال، اولین فهرست عجایب در قرن دوم پیش از میلاد توسط Antipater of Sidon گردآوری و نوشته شد.

این عجایب هفتگانه باستان در اصل توسط مسافران هلنی که از سرزمین های ایرانی، بابلی و مصری عبور می کردند، انتخاب شده است. آن ها در راهنمای سفر، آثار هنری و اشعار خود به این ساختارها اشاره کرده اند. هرچند که امروزه تنها یکی از این شگفتی های اصلی هنوز وجود دارد؛ اما این آثار هنری و معماری شگفت انگیز، گواهی بر نبوغ، تخیل و کار سختی است که انسان ها قادر به انجام آن ها هستند. در ادامه به معرفی عجایب هفتگانه جهان باستان می پردازیم.

هرم بزرگ جیزه در مصر

هرم بزرگ واقع در جیزه، در ساحل غربی رود نیل در شمال قاهره در مصر، تنها شگفتی از عجایب هفتگانه باستان جهان است که تا به امروز باقی مانده است. این هرم یکی از هرم های سه گانه (خوفو(چیپس)، خفرا(چفرن) و منکورا(میسریموس)) است که در ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد ساخته شده است. خوفو معروف به هرم بزرگ، بزرگ ترین و چشمگیرترین مقبره از بین این مقبره های سلطنتی بود که مساحت آن ۱۳ هکتار است. این بنای خیره کننده از حدود ۲ میلیون بلوک سنگی که هر کدام از ۲ تا ۳۰ تن وزن دارند، ساخته شده است. گفته می شود که ساخت این بنا تقریبا ۲۰ سال با کمک ۲۰ هزار نفر به طول انجامیده است.

عجایب هفتگانه باستان؛ باغ های معلق بابل

به گفته شاعران یونان باستان، باغ های معلق بابل در نزدیکی رود فرات در عراق امروزی توسط پادشاه بابلی، نبوکد نصر دوم، در حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد ساخته شده است. گفته می شود که این باغ ها به ارتفاع ۷۵ فوت (۲۳ متر) در هوا در تراسی عظیم و مربع شکل کاشته شده بودند.

دیودوروس نوشت که همسر نبوکد نصر، آمتیس مدیا، دلش برای کوه ها و گل های سرزمین خود تنگ شده بود. بنابراین پادشاه برای تسکین دلتنگی معشوقه اش، این باغ طبیعی و زیبا را که یکی از عجایب هفتگانه باستان محسوب می شود، در کاخ خود بنا کرد.

علیرغم تصور عاشقانه ای که از باغ های معلق بابل وجود دارد و از آن ها به عنوان یکی از شگفتی های جهان نامبرده می شود، دانشمندان مدرن بر این باورند که چنین چیزی وجود نداشته است.

مجسمه زئوس در المپیا

مجسمه زئوس در المپیا یکی از عجایب هفتگانه باستان جهان است که توسط مجسمه ساز بزرگ یونانی، فیدیاس، ساخته شد. این مجسمه خدای رعد و برق را نشان می دهد که بر تختی از طلا نشسته و با سنگ های قیمتی و عاج تزئین شده است.

محققان معتقد هستند که مجسمه بیش از ۸۰۰ سال در معبد بود. پس از ظهور مسیحیت و ممنوعیت بازی های المپیک، معبد المپیا به عنوان مناسک بت پرستی ویران شد. مجسمه به قسطنطنیه منتقل شد و بعدا در قرن پنجم یا ششم میلادی بر اثر زلزله تخریب شد.

معبد آرتمیس در افسوس

در افسوس، شهری باستانی در غرب ترکیه کنونی، معبدی ساخته شد که بنا به گزارش، آن چنان باشکوه بود که به یکی از عجایب هفتگانه باستان تبدیل شد.

فیلون بیزانسیایی درباره این معبد می گوید: “من دیوارها و باغ های معلق بابل باستانی، مجسمه زئوس المپیا، کولوس رودس، آثار قدرتمند اهرام مصر و مقبره موسولوس را دیده ام. اما وقتی معبد افسوس را دیدم که تا ابرها بالا می رفت، همه این شگفتی های دیگر در سایه قرار گرفتند!”

این معبد که در اصل برای جشن آرتمیس، الهه یونانی شکار ساخته شده بود، به مکانی برای پرستش تبدیل شد. در ۲۱ ژوئیه ۲۵۶ قبل از میلاد، شب تولد اسکندر مقدونی، فردی به نام هروستراتوس ساختمان اصلی را به اتش کشید؛ به این امید که نامش جاودانه شود.

مقبره هالیکارنانوس

مقبره هالیکارناسوس که به دلیل زیبایی خیره کننده اش تحسین شده بود، به عنوان آرامگاهی برای پادشاه ایرانی، موزوس کاریا، ساخته شد. این مقبره که یکی از عجایب هفتگانه باستان جهان است، واقع در نزدیکی شهر بدروم در ترکیه ساخته شده بود.

شانزده قرن پس از ساخت آن، مقبره در اثر زلزله آسیب دید و در اوایل قرن پانزدهم میلادی، صلیبیون، باقیمانده مقبره را تخریب کردند. سپس از آجرهای آن برای ساخت قلعه ای که امروزه پا برجا است، استفاده کردند.

عجایب هفتگانه باستان؛ مجسمه کولوس رودس

کولوس رودس مجسمه ای عظیم از جنس برنز بود که از آن به عنوان خدای حامی جزیره رودس یاد می شد. این مجسمه که جزو عجایب هفتگانه ی باستان محسوب می شود، در قرن سوم قبل از میلاد به مدت ۱۲ سال ساخته شد. این مجسمه که توسط مجسمه ساز چارس طراحی شده بود، در ارتفاع ۱۰۰ فوتی، بلندترین مجسمه جهان باستان بود. مجسمه کولوس تا ۶۰ سال بعد پابرجا بود تا اینکه در زلزله ای سقوط کرد؛ اما هرگز بازسازی نشد. صدها سال بعد، اعراب به رودس حمله کردند و بقایای مجسمه را هم از بین بردند.

عجایب هفتگانه باستان؛ فانوس دریایی اسکندریه

فانوس دریایی اسکندریه، در فاروس، جزیره ای در بندر اسکندریه در مصرف توسط شهروندان باستانی آن ساخته شد. این فانوس دریایی باستانی که یک شاهکار فنی محسوب می شد، الگویی برای همه فانوس های دریایی بعدی بود و به عنوان یکی از عجایب هفتگانه باستان شناخته می شود. این فانوس، سومین سازه بلند بشر ساخته شده در جهان بود و نور آن تا فاصله ۳۵ مایلی از دریا قابل مشاهده بود.

این فانوس دریایی در زمین لرزه ای در سال ۹۵۶ میلادی و دوباره در سال های ۱۳۰۳

و ۱۳۲۳ میلادی به شدت آسیب دید. در سال ۱۴۸۰، سلطان مصر ویرانه های باقی مانده را تخریب کرد و در محل آن قلعه ای قرون وسطایی ساخت که بخشی از سنگ های اصلی فانوس دریایی را در خود جای داده بود.

سخن آخر

عجایب هفتگانه باستان جهان، بناهای باشکوه و عظیمی هستند که هر یک از آن ها شاهدی بر نبوغ و سخت کوشی بشر در دوران باستان محسوب می شوند. هر یک از عجایب هفتگانه دارای داستان و ویژگی های منحصر به فردی هستند و قدرت و علم انسان های باستان را یاد آور می شوند. اگر دوست دارید با دیگر مکان های دیدنی ایران و جهان آشنا شوید، سری به مقاله های مختلف اردبیل بزنید.